Drie weken is er met twee graafmachines gegraven, elk zandkorreltje is daarbij niet meer dan acht meter verplaatst. Terwijl de sculptuur werd gegraven was de natuur al begonnen met het afbraakproces. 

In de sculptuur zijn tijdens het festival elke avond theatrale, geleide wandelingen verzorgd, begeleid door livemuziek, waarbij de deelnemers acteur en toeschouwer tegelijk waren. Beginnend vanaf de duinen, met een prachtig overzicht op de jaarringen, kwamen de drie publieksgroepen naarmate het donkerder werd naar het centrale midden. Hier vormde een theatrale bewegingsact het slot van de wandeling. Het sculptuur is in vier maanden door de wind verstoven tot het strand weer haar oude vorm had teruggevonden.

Van het gehele proces is een filmverslag gemaakt. In de jaarringen heeft kunstenaar Rob Sweere zijn project Silent Sky-13 georganiseerd. Hierbij hebben ongeveer tweeduizend vrienden van Oerol en festivalbezoekers op de middelste zeven ringen een half uur in stilte naar de lucht gekeken. De luchtfoto die hiervan is gemaakt is een icoon voor het vijfentwintig jarig jubileum van Oerol geworden.